In het openingsverhaal van dit stripalbum daalt oom Dagobert, verontrust door een toenemend aantal aardbevingen, of in het diepste der aarde. Daar ontdekt hij, met Donald en de neefjes, dat alle geleerden die zich bezighouden met het onderzoek naar aardschokken, het bij het verkeerde eind hebben. De aardbevingen worden niet door geologische processen opgewekt, maar door de Honkies en Tonkies; kleine wezens die het onderaardse bevolken. Als oom Dagobert ontdekt dat zij binnenkort een wedstrijd zullen houden wie de grootste aardschok kan produceren, doet hij in uiterste best om die wedstrijd, en alle mogelijke nare gevolgen voor zijn geldpakhuis, te voorkomen…
Hoewel Dagobert Duck al voor de eeuwwisseling geboren moet zijn, is hij voor het eerst gesignaleerd in een stripverhaal dat in 1947 in een Amerikaans blad verscheen. Het verhaal was geschreven en getekend door Carl Barks, een striptekenaar die van 1942 tot 1966 vele schitterende verhalen van de Duckfamilie maakte. Dagobert Duck is van Schotse afkomst en heeft zijn immense rijkdommen vergaard in de goldrush in het barre noorden van Alaska. Sinds die tijd bewaakt hij nauwlettend zijn geld dat hij in gigantische pakhuizen heeft opgeslagen. Hij is er steeds op uit om zijn rijkdom te vergroten, maar veel meer dan het geld tellen of erin duiken of zwemmen doet hij er niet mee. Oom Dagobert blijft met al zijn centen arm en eenzaam… De vrekkige oom van Donald Duck liet zich in 1952 voor het eerste in Nederland zien, in een van de eerste nummers van het weekblad Donald Duck.
